In de tweede coronawinter maakte Textielgroep StiQs een groot boek met als thema Draden. Draden, daar kun je veel kanten mee op. De draad van Ariadne, de rode draad, de levensdraad, de leidraad, maar ook kun je denken aan verbondenheid of verwevenheid. In galerie Hawar in Oldeberkoop kun je dit imposante werk zien samen met nog veel ander werk van de leden van StiQs.
door Annelies Diekman
Leidraden
Midden in de ruimte van de galerie ligt het boekwerk te pronken. Ik durf de werken van 2 meter 40 bij 1 meter nauwelijks om te slaan. Zoals bij een leesboek gaat er een wereld voor me open. Eén bladzijde licht ik eruit. Het heet Connected en is gemaakt door Astrid Streng.
Dit zegt ze er zelf over: “Tijdens je leven maak je vrienden. Soms raak je elkaar kwijt, dan kom je elkaar weer tegen en pak je de draad weer op. Onzichtbare lijnen verbinden ons; dunne of dikke lijnen, dicht bij elkaar dan weer ver verwijderd.”
De vele lapjes zijn machinaal gestikt en in lijnen met elkaar verbonden. De kleur, de open en dichte structuren geven diepte aan het werk. De andere pagina’s van het boek mag je zelf komen bekijken.
Textielgroep StiQs
Textielgroep StiQs is opgericht in 2007 en bestaat uit 10 leden. De leden van StiQS zijn geschoold in traditionele textieltechnieken, maar hebben deze traditie in het visuele beeld losgelaten. De toevoeging van flexibele materialen als papier, metaal, non-wovens en vezels voedt de verbeelding. Het geeft inspiratie. Dit leidt tot interessante en intrigerende experimenten. De textiele werken staan dus volkomen in de huidige tijd schrijft Hawar.
In de tentoonstelling zijn meerdere ruimtelijke objecten en installaties te zien. Deze zijn wel of niet gecombineerd met andere materialen dan textiel. Denk aan horens, metaal, riet, hout. Textiel is op heel veel verschillende manieren te bewerken en dat zie je terug in de tentoonstelling. Borduren, binden, omwikkelen, naaien, knopen, vormen, alles wordt uitgeprobeerd.
Borduren
Borduren is van alle tijden en over de hele wereld wordt het beoefend. In deze tentoonstelling zie je dat het bij StiQs op verschillende manieren gebruikt wordt. Het knopen van draadjes, het borduren met de naaimachine op oplosbaar vlies, het gebruiken van verschillende soorten borduursteken. Soms is het borduursel een kleine toevoeging, een andere keer wordt borduren een vormelement. In de Bank van Klara Langevelde is het gebruikt als teken- of schildertechniek.
Licht verteerbaar
In het werk van Flox den Hartog Jager herken ik de schietspoelen uit de oude textielindustrie. In mijn dorp was de textielfabriek een grote werkgever. In het werk Kiss of death zijn in de schietspoelen afbeeldingen van vrouwen geplaatst. Onder aan de schietspoel hangen op stof geborduurde namen. Een manier om een draad door een schietspoel te halen was door eraan te zuigen. Hierdoor werden echter veel besmettelijke ziektes verspreid.
In veel werk van de textielgroep zit een lichte kritische blik op de maatschappij. In textiel verpakt komt dit meestal iets milder over bij de kijker. In voetsporen in het zand vertelt Saskia Beentjes over haar vele corona wandelingen op het strand. Man, vrouw, autochtoon, allochtoon, LGBTQIA+ of hetero aan onze voetafdruk in het zand is het niet te zien.
Genieten van schoonheid
Ooit gehoord van Elettaria cardamomum. Dit werk van Marga Lansink is geinspireerd op de kardamompeul. De smaak is fris, bloemig, warm, krachtig en pikant. Het is gemaakt van stof en touw. De gevormde plooien waardoor het touw getrokken is geven een prachtige structuur aan de bloem. De hangende touwen waaien zacht in de wind.
Qua zachtheid en schoonheid valt Ontsproten van Gonny de Bekker op. Uit een door mij geïnterpreteerd lang wortelgestel bloeit een rijkdom aan bollen. “Uit dood materiaal ontstaat weer iets levends.” De prachtige kantstructuur in de bollen brengen me in een wereld vol licht. Dat kunnen we wel gebruiken op dit moment.
Er is zoveel te zien als je er de tijd voor neemt. Helaas kan ik niet alle leden en hun werk benoemen. Het laatste breng ik nog even onder de aandacht omdat ik van grafische vormgeving houd. Marieke Steenhorst maakte Cross. Deze prachtige compositie van lijnen en textuur spreekt me aan. De geknipte kruizen uit stof zijn verbonden met elkaar door de gestikte draden van de naaimachine. Boeiend vind ik het spel van de twee lagen en de subtiele kleur in het voornamelijk zwart grijze werk.
Wat een mooi artikel bij onze tentoonstelling! Als je het zo leest, vallen je toch weer andere dingen op. En dat terwijl ik deel uit maak van StiQS en de werken onder de handen van hun makers heb zien ontstaan.
Fantastisch werk maken jullie.
Kunstwerken.