Een week vakantie in de Ardennen. Bij het inpakken van de tas gaat toch nog snel een lapje mee om te borduren. Een begin had ik al gemaakt met rood borduurgaren en de rijgsteek.
door Annelies Diekman
Verliefd op de rijgsteek
De rijgsteek is één van mijn lieveling steken. Ik kan er lijnen mee maken, vlakken mee vullen. Ik kan de steken dicht op elkaar plaatsen, met meerdere of een enkele draad borduren, mengen door twee draden van verschillende kleur te gebruiken. Ik borduur een min of meer monochroom vlak met een kleine kleurverschuiving in het rood. Als ik over de helft van de lap ben met borduren wil ik toch een tegen beweging. Ik verander de richting en breng ook groen in het spel.
Inmiddels ben ik al twee weken terug van vakantie en de lap wordt op een stille avond tevoorschijn gehaald. Ik borduur nog een stukje verder en laat een rechthoek leeg. In mijn kast liggen restanten van eerder geborduurd werk met de naaimachine. Ook restjes van bewerkte lapjes met inktense krijt. Een berg spullen wordt op de tafel gelegd en de eerste selectie begint.
Composities
Wat er dan in mijn hoofd afspeelt kan ik niet vertellen. Ergens in je onderbewuste wil ik naar iets toe en op basis daarvan keur ik , leg ik en keur af. Er blijven een paar lapjes over. Het roze lapje met de witte lijnen draai ik om en ik ben verrast.
Dit is wat ik zoek. Een perfecte tegenstelling met het vlak gevuld met rijgsteek. En daarna blijven we schuiven. Er zijn vele mogelijkheden. Ik voeg nog een blauwgroen vlakje toe om verbinding te maken met de groene rijgsteek.
Uiteindelijk plaats ik meer vlakken met lijnen. Er ontstaat voor mij zo meer spanning in het geheel en er is verbinding met de linkerhoek door het vlak met de zigzaggende lijnen van de naaimachine.