Rafelranden van schoonheid

installatie_karin_van_dam

De installatie van Karin van Dam

Het TextielMuseum in Tilburg biedt kunstenaars en vormgevers de mogelijkheid tot onderzoek en experiment. De resultaten hiervan worden gepresenteerd op de tentoonstelling Rafelranden van Schoonheid’ die nog tot en met 28 mei te zien is in het TextielMuseum. De expositie toont textiele installaties, interactieve beelden en films van Heringa/Van Kalsbeek, Bart Hess, Nan Groot Antink, Tanja Smeets en Karin van Dam. De werken zijn in het TextielLab, de bijzondere werkplaats van het TextielMuseum, gemaakt.

 

Tussen schoonheid en walging

Stimulus, van Bart Hess

Stimulus, Bart Hess

Zachtroze silicone zakken, verbonden met harige koorden, kronkelen subtiel. De beweging verhevigt als je nadert. Onderhuidse gevoelens borrelen op bij het zien van dit werk van Bart Hess. Het is een intense fysieke ervaring, die licht ongemak opwekt, maar ook grenzeloos fascineert. De werken van Bart Hess balanceren op de grens van aantrekking en afstoting. Zij verleiden tot kijken, maar roepen ook tegenstrijdige gevoelens op. Beeldende inspiratie was de zachte puls van testikels. Voor de basisstructuur zijn vele meters koord gevlochten. In zijn atelier is het stelsel van koorden gecombineerd met siliconen gietsels, die zakken vormen, of als matglanzende huid over het geheel liggen.

 

De kunst van het verleiden

Armor, Heringa/Van Kalsbeek

Armor, Heringa/Van Kalsbeek

Heringa/Van Kalsbeek zijn bekend van hun expressieve kleurrijke sculpturen met een sterke fysieke aanwezigheid. Hun monumentale speelse sculptuur ‘Armor’ bestaat uit een metalen constructie, opgetuigd met gelaserde, met hars overgoten vleugels van canvas, felrode pompons en bonte blikjes. Het werk is verleidelijk mooi op het eerste gezicht, maar ‘rauw en imperfect’ aan de achterzijde. Deze spanning tussen front- en backstage, tussen aantrekking en afstoting, loopt als een rode draad door hun werk.

 

Werk als een oneindig landschap

Nebula

Nebula and the Soft Machine, Tanja Smeets

De installaties van Tanja Smeets lijken langs muren en plafonds de ruimte in te groeien. Associaties met zwammen en paddenstoelen komen op bij het zien van de ingetogen witte en soms felgekleurde structuren. In het TextielLab ontdekte Tanja Smeets de mogelijkheden van de laser- en de breitechniek. Met beide technieken realiseerde zij haar installatie ‘Nebula and the Soft Machine’. Uit industrieel vilt liet zij grillige basisvormen snijden, van minuscuul naar steeds meer uitvergroot. De elementen slingeren in elkaar verstrengeld omhoog. In het midden lijkt het materiaal te ontploffen, als een uitbarsting van een stofwolk (‘Nebula’). Het gebreide onderdeel van de installatie, ‘Soft Machine’, doet denken aan een plant, met knoppen die zich willekeurig verspreiden. De installatie wekt de suggestie uit te kunnen groeien tot een oneindig landschap.

 

Verfplanten, urine en weefsels

nangrootantink

Kleurenonderzoek, Nan Groot Antink

De focus in het werk van Nan Groot Antink ligt op het verven met natuurlijke kleurstoffen. Sinds 1990 maakt zij haar eigen verven uit in- en uitheemse verfplanten. Voor de opdracht van het TextielMuseum selecteerde de kunstenaar, op basis van de vegetatie die vóór de bouw van het museum op het terrein te vinden was, zeven verfplanten. Het weven van stoffen met verschillende natuurlijke garens, was een nieuwe stap in haar oeuvre. Voor het verfproces maakte ze gebruik van urine, geïnspireerd door een verhaal van haar oma, over de Tilburgse fabrieksarbeiders die met hun urinekruiken over straat liepen. De urine gebruikten ze in het verleden in de textielfabrieken tijdens het verfproces. Daarom startte Nan Groot Antink haar werk met de oproep aan de mannelijke medewerkers van het museum om hun ochtendurine in potjes af te leveren. De ‘oogst’ werd gebruikt om de verf beter aan het doek te laten hechten. De installatie, bestaande uit zeven lange banen stof, toont subtiele kleurschakeringen en roept een serene stilte op.

The Polyp Form of the Red Eye Medusa 2

poliep_karin_van_dam

The Polyp Form of the Red Eye Medusa 2’, Karin van Dam

De bijdrage ‘The Polyp Form of the Red Eye Medusa 2’ van Karin van Dam is geïnspireerd op dieren die in de diepste zeeën  voorkomen, waaronder de Red Eye Medusa, een verleidelijk mooie, maar zeer giftige kwal. In veel talen worden kwallen, vanwege hun giftigheid en vele tentakels, aangeduid met de naam Medusa. Medusa was namelijk de monsterlijke dochter van de zeegoden Phorcys en Ceto. Ze had een hoofd vol slangen en haar blik veranderde elk levend wezen in steen.
De installatie bestaat uit zwarte ‘schelpen’ van polyestergarens die ze in het TextielLab ontwikkelde. De schelpen zijn aan elkaar gemaakt en vormen samen grote zwarte, enigszins onheilspellende, bollen die vrij in de ruimte hangen. In het werk zijn de oranje draden zichtbaar die eigenlijk als aanhechtdraad voor het breisel fungeren. Ze hangen als rafels naar beneden. Het felle kleuraccent komt terug in de oranje koorden die Van Dam in het TextielLab liet draaien.

Openingstijden TextielMuseum:

Dinsdag t/m vrijdag van 10.00 – 17.00 uur
Zaterdag en zondag van 12.00 – 17.00 uur
Op maandag is het museum gesloten.

Adres:
Goirkestraat 96
5046 GN Tilburg