Kristina Benjocki. Weaving Resilience is de eerste museale solotentoonstelling in Nederland van Benjocki . De tentoonstelling brengt haar belangrijkste werken van textiel samen en omvat de grootschalige textielinstallaties Study of Focus (2014), Ground Bindings (Nada, Gizela, Tereza) (2019), TABLEAUX VI-VII, La Composition (2022) en Writing the Unspeakable (2024). Naast textiel is er een nieuwe serie werken op papier te zien.

De kunstenaar woont al bijna twintig jaar in Nederland, maar groeide op in Zrenjanin,  een van de grootste textielproducerende steden in het voormalige Joegoslavië, het huidige Servië. De traditie van weven is nauw verbonden met de manier waarop voorgaande generaties vrouwen in Benjocki’s familie wist te overleven. Het werken met garen was cruciaal voor het ondersteunen van hun gezin als alleenstaande moeders in verschillende tijden: tijdens de Tweede Wereldoorlog, in de tijd van de Socialistische Federale Republiek Joegoslavië en na het gewelddadige uiteenvallen ervan.

De tentoonstelling Kristina Benjocki. Weaving Resilience brengt de gendergerelateerde associaties van weven samen om trauma én genezingsproces voelbaar te maken. In de context van haar biografische achtergrond gebruikt Benjocki garen om door geheugen en geschiedenis, ambacht en industrie, maken en denken te navigeren en om de draden van de menselijke veerkracht te tonen.

foto: Kristina Benjocki, Ten woven tapestries, 2014, 165 × 247.5cm each, wol en metaal, 2014