Een trouwe lezer van Vezel stuurde ons deze foto van haar mooie beklede stoel met eigen geweven stof. In het laatste Vezel nummer 4 2024 las ze over de tentoonstelling “Ode aan mijn moeder” bij Hawar.
Ik woon in Brabant en heb een aantal keren meegedaan met een tentoonstelling met het object waarvan een foto bijgevoegd. Het was de stoel van mijn moeder waarvoor ik nieuwe stof heb geweven en hiermee de stoel bekleed. Bij mij heeft deze stoel ook al jaren de naam “Ode aan mijn moeder”. Ik ben werkzaam geweest in de kunstzinnige vorming, maar nu ik op leeftijd ben gekomen woon ik in een woonzorgcentrum.
Met vriendelijke groet,
Wijna Zoutendijk de Keijzer.
Reactie van Vezel
Wat een kleurig geweven, moderne stof. En kijk eens naar de bijzondere armleuningen met kwastjes in ouderwetse stijl. Zorgvuldig hangt een doek over de rug van de stoel. Het lijkt ook handwerk. Ben heel benieuwd hoe dat gaat gemaakt is. Qua sfeer past het mooi bij de armleuningen. Het kussen is weer mooi passend in de stijl van de stoel. Het handtasje maakt het geheel af. De titel: “Ode aan mijn moeder” is zeer treffend en ontroerend.
Detail: Ode aan mijn moeder / W. Zoutendijk de Keijzer
Wat een prachtige ode aan Wijna’s moeder. Zo sfeervol, zo met liefde bekleed, een waarlijk teken van echte liefde en een heerlijke stoel. Fijn dat hij nog steeds in jouw kamer staat. Complimenten Wijna. Wilma.
Hier een reactie op de vraag over hoe de doek over de rug van de stoel (een antimakassar} gemaakt is. Ik heb stukjes gevilt van witte schapenwol, daarop heb ik frivolités van mijn tantes gedaan, en dit met gouden verf bespoten. Daarna heb ik gouden kwastjes gemaakt en die er aan bevestigd.