In de kelder van het Stedelijk Museum werd ik aangenaam verrast door de tentoonstelling van Seth Siegelaub. Deze tentoonstelling belicht de veelzijdige activiteiten van Seth Siegelaub op het gebied van de beeldende kunst, massamedia, politiek en textiel. Niet alleen zijn radicale tentoonstellingsprojecten met conceptuele kunstenaars worden onder de loep genomen, maar ook zijn minder bekende, evenzeer fascinerende projecten op het terrein van de (linkse) massamedia in de jaren zeventig, en het bibliografische onderzoek op  het gebied van de pre-industriële en niet westerse textiel. Uniek is zijn verzameling boeken over oude textiel en zijn textielcollectie. Deze omvat ruim 750 bijzondere objecten uit Europa, Afrika en Azië.

Hij richt eind jaren 80 het Center for Social Research on Old Textiles op, dat zowel een verzameling van handgeweven textiel (inclusief hoofdtooien) als boeken  en ordonnanties over (oude, pre-industriële) textiel uit alle werelddelen omvat. Het ging Siegelaub niet alleen om het verzamelen van objecten, maar vooral van ideeën. “I am interested in the idea of being a point through which a lot of information goes in and out, in a way.”   –