Freijsen was gefascineerd door een in het museum tentoongestelde dwarsdoorsnede van een houten funderingspaal, die het museum ruim 160 jaar heeft gedragen als onzichtbare kracht. Iets onzichtbaars veranderen in waardevolle producten was haar manier om te laten zien wat aanwezig is. Door een bescheiden fenomeen uit te vergroten en te vertalen naar wol kan het onderwerp met een andere aandacht bekeken worden. Ook met ‘Pijlers van leven’ focust Freijsen op een blinde vlek en visualiseert zij de schoonheid ervan. Hoe dit proces is verlopen is te zien in de introductiefilm in de tentoonstelling, gemaakt door Marieke van der Lippe.

Lizan Freijsen: ‘Als je de blinde vlek zichtbaar maakt, dan laat je weer zien dat de verhoudingen in het leven, waar het voor mij in het Groote Museum ook om draait, om een hele andere indeling vragen. Het vraagt ook om een andere plek van de mens en daarin mis ik vaak aandacht voor de planten’.