Verschijnen en verdwijnen: Miriam L’Herminez, beeldend kunstenaar exposeert in Het Leids Wevershuis. Overweldigend noemt ze het bezoek dat ze aan het huisje bracht ter voorbereiding. Het licht dat over de hanenbalken streek, de slijtplekken in het hout, al die zichtbare herinneringen aan het keiharde leven van weleer. Ze gebruikte die indruk voor het centrale stuk, dat op de museumzolder te bewonderen zal zijn: stroken doorzichtige tule met daarop de namen van vroegere bewoners, hun beroep en de periode waarin ze leefden. Bewegend op luchtstromen zullen ze je door de eeuwen heen laten kijken. Een verbeelding van de tijd die is geweest en de geest die is gebleven.
In veel van de installaties van Miriam L’Herminez en ook in kleinere stukken is een subtiele ode aan het verleden terug te zien. De beelden en draden op het nauwelijks zichtbare mazenweefsel iets naar voren in een lijst veroorzaken in combinatie met licht een langzaam bewegende schaduw, die letterlijk en figuurlijk diepte geeft en dynamiek. We zullen altijd in beweging blijven, kun je hierin lezen, niets is ooit af, we hebben een rol. Laten we dus vooral iets goeds doen met de tijd die ons gegeven is.
