In de expositie ‘Future Bags’ in Tassenmuseum Hendrikje maakt de bezoeker aan de hand van tekeningen, video’s, materiaalonderzoek en prototypes een onvoorstelbare reis naar de toekomst. De tas ontwikkelt zich telkens verder; daarom heeft het museum naast cultuurhistorische duiding van de geschiedenis van de tas, ook een signaalfunctie als het gaat om nieuwe ontwerpen, toepassingen, materialen en productietechnieken. Ook wil het museum Hendrikje jonge makers stimuleren en een platform bieden aan nieuw talent.
Technologie, hyper-connectiviteit en fashion Een groep jonge ontwerpers van de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag (KABK) heeft de de opdracht gekregen om ‘de tas van de toekomst’ te ontwerpen. De studenten denken na over nieuwe vormen van functionaliteit, interactiviteit en sociale identiteit. Welke nieuwe materialen en technieken zijn er in 2050? Zorgt hyperconnectivity er straks voor dat we geen tas meer nodig hebben; dat ons lichaam zelf ‘de tas’ is? Studenten van de KABK werkten een half jaar in kleine teams samen om een prototype, service of installatie te creëren. Ze kregen als leidraad een aantal thema’s mee: technologie, interactie, hyperconnectiviteit en mode.
Technologie
Welke nieuwe materialen en technieken zijn er in 2050 ? Wat betekent dit voor de vormgeving en productie van de toekomstige tas? Misschien kopen we in de toekomst wel een open source bestand, zodat we met deze blauwdruk onze tas voortaan voor elke nieuwe gelegenheid opnieuw (3D) kunnen uitprinten?
Hyper-connectiviteit
Hebben we in 2050 we nog steeds fysieke tassen nodig of zijn ze overbodig geworden in een wereld van kunstmatige intelligentie en hyper-connectiviteit? Wordt ons lichaam zelf de ‘tas’? In tijden van watertekort wordt je tas wordt misschien wel een noodzakelijk verlengstuk van jezelf en een echt onderdeel van het lichaam dat lichaamsvloeistoffen reguleert (organic jewelry).
Fashion
Welke (fashion) statements maak je in 2050? Hoe toont je tas in de toekomst je status? Een tas van organisch materiaal die nu als ‘vies’ wordt gezien, zou in de toekomst juist als anti-statement, tégen ijdelheid kunnen dienen.