Modemuseum Hasselt brengt met de tentoonstelling Forever YOUNG een actueel thema aan het licht. Jeugd, identiteit en gender zijn veelbesproken in de hedendaagse samenleving. Zo ook binnen de modewereld, waar het jonge publiek dé referentie wordt. Aan de hand van kledingstukken uit de eigen collectie aangevuld met bruiklenen van het Londense Victoria and Albert Museum, MoMu Antwerpen en het Gemeentemuseum Den Haag opent de expo met een historisch luik dat de ontwikkelingen in kinderkleding illustreert. We zien hoe uniseks kindermode gaandeweg verandert in jongens- versus meisjeskleding en hoe deze zich verhoudt tot de kleding van de ouders.
Begin 2017 bracht Belgisch topmodel Hanne Gaby Odiele het traditionele genderpatroon ter discussie door zich openlijk te outen als interseks. Modehuizen en online winkels bieden steeds vaker genderneutrale kleding aan, zowel voor kinderen als voor volwassenen. Deze trend is zeker niet nieuw: tot de vroege twintigste eeuw droegen jonge jongens en meisjes ook dezelfde kleding. Forever YOUNG maakt van deze genderdifferentiatie het beginpunt van de tentoonstelling.
Forever YOUNG wil modeliefhebbers, jongeren, ouders en kinderen aanzetten tot reflectie over de invulling van concepten als identiteit, gender en jeugd in een modecontext. Historische kleding en hedendaagse catwalkcreaties in combinatie met film en fotografie van onder meer Corinne Day, Tim Walker en Luis Monteiro illustreren dit fascinerende verhaal.
Referentie aan jeugd of jeugdigheid als fundamenteel element van een periode of ontwerper. Zo worden de jaren twintig en zestig gekenmerkt door een youthquake. De mode in die periodes staat volledig in het teken van youthfulness. Verschillende hedendaagse designers presenteren collecties op de catwalk die refereren aan subculturen zoals punk, Teddy boys, hippies etc., zonder dat deze inherent deel uitmaken van hun oeuvre. Bij ontwerpers zoals Raf Simons en Hedi Slimane is jeugd de kern van hun identiteit: niet alleen hun kledingstukken maar ook hun magere, jonge modellen refereren aan de jongerenwereld.
Een aantal modecoryfeeën lijken nooit oud te worden. Denken we maar aan Iris Apfel. Dit flamboyante, Amerikaanse stijlicoon lijkt ondanks haar hoge leeftijd eeuwig jong door haar levensfilosofie en manier van kleden. Ook Kate Moss staat symbool voor jeugdigheid in de mode, niet in het minst door de beelden die van haar gemaakt werden op zestienjarige leeftijd door fotografe Corinne Day voor Life Magazine, niet toevallig het campagnebeeld van deze tentoonstelling.
Het werk van ontwerpers als Walter Van Beirendonck, Viktor & Rolf, maar ook Gucci en Moschino bevat vaak speelse en surrealistische referenties aan de kinderwereld. Teddyberen, marsmannetjes, poppen en sprookjes worden geïntegreerd in kleding voor volwassenen. Dat kinderen een steeds belangrijker publiek worden in de mode, blijkt uit de kindercollecties die gelanceerd worden door belangrijke modehuizen zoals Givenchy en Gucci. Beide huizen brengen zelfs ‘mini-me’ collecties uit, waarbij ouder en kind precies hetzelfde dragen. Kinderen lijken steeds belangrijkere consumenten te worden en worden dan ook gebruikt als marketingtools. Ook jongeren die actief zijn op social media, vormen een steeds belangrijkere doelgroep. Omgekeerd spelen social media een cruciale rol in de constructie van identiteit bij de zogenaamde millennials en generatie Z. Mode maakt hier dankbaar gebruik van, of gebruiken zij de mode?