In de september Vezel van 2015 schreef Meinie Wardenier al hoezeer ze onder de indruk was van het werk van Joana Vasconcelos, de Portugese kunstenaar ´die wat met haken doet´. Joana Vasconcelos exposeert momenteel met haar werk in Aarhus (Denemarken), en Meinie deelde dit bericht met enthousiasme op Facebook. Eke Krug las het en besloot, onderweg naar Nederland, om de expositie te bezoeken. Een bijzondere belevenis, die ze graag met Vezel wilde delen!
Door Eke Krug
Een bericht van Meinie Wardenier op Facebook, op 3 oktober 2016, met prachtige, inspirerende foto’s: ‘Joana Vasconcelos, sinds ik haar heb ontmoet in haar atelier in Lissabon en daar ook veel werk van haar heb gezien , ben ik een groot fan. Wat een vrouw en wat fantastisch om op zo´n schaal te kunnen werken! Nieuw werk voor een expo in Aarhus, prachtig!’ Mijn reactie: ‘En wij komen daar binnenkort langs, op weg naar Nederland’. De link is gauw gemaakt en er zal een artikel voor Vezel worden geschreven. Geen lang artikel, een verslag van onze indrukken en voor de rest foto’s van de expositie, die een eigen verhaal vertellen.
Dinsdag 18 oktober zijn we in Århus. De tweede grote stad vanDenemarken, na Kopenhagen en dat is te merken. Veel wegen en drukte en dan opeens is daar het ARoS. Het ARoS Aarhus Kunstmuseum is een Deens museum voor moderne en hedendaagse kunst in het centrum van Aarhus en is met 17.700 m² een van de grootste musea van Noord-Europa. Een imposante, vierkant gebouw, met op het dak een tunnel van glas in regenboogkleuren, die een perfecte cirkel vormt, waar je doorheen kan lopen en een overzicht over de stad hebt.
Bij het naderen van het gebouw, nadat de auto een veilig plekje heeft gevonden, zie je door de immense ramen het gigantische, kleurrijke werk van Joana al hangen. Het is herfstvakantie en een drukte van belang. Staande in de rij begin ik al te fotograferen. Een hoge ruimte, het blijken acht verdiepingen te zijn, wordt gevuld met textiel in alle kleuren van de regenboog, kralen, franjes, bollen die met allerlei materialen bestikt zijn. Het doet denken aan een inktvis, 
met tentakels die over alle verdiepingen en trappen hangen, of een duikboot met allerlei uitstulpingen…
Iedereen kan zijn eigen verhaal erop loslaten. Lopend over grote, halfronde trappen, gebogen galerijen en achter glazen wanden van de liften langs, krijgen we iedere keer weer een ander beeld te zien. Het is groots en overweldigend. Kinderen mogen eraan komen, met de hangende kralen spelen en in de tentakels knijpen. De combinatie met de unieke architectuur van het gebouw is prachtig, en we zijn diep onder de indruk. Het is een reis door moderne architectuur en kleurrijke textiel, die een ware symbiose vormen.
Er zijn veel meer tentoonstellingen in het gebouw, maar daar hebben we niets van gezien. Dit was al zoveel, er kon niets meer bij. In de winkel van het museum hebben we nog naar een catalogus en boeken van Joana gekeken, wat heeft ze veel gemaakt en gedaan. De tentoonstelling is er nog tot 19 februari 2017 en is zeker een aanrader!