Met de bruidsjurk als leidraad, belicht Just Married, een geschiedenis van het huwelijk, alle aspecten van die Grote Dag. Lange tijd was de snit van de bruidsjapon een aangepaste interpretatie van de avondjurk. De bruidsjurk volgde de mode, maar onderscheidde zich door de kleur, de sleep en de sluier. In de jaren 1970 maakte de bruidsjurk zich los van de heersende mode en werd een genre op zich. Vóór wit in de 19de eeuw in de mode komt, kan de bruidsjurk zowat alle kleuren hebben. De kerk pleitte in die tijd voor wit als symbool van maagdelijkheid. Nadat Koningin Victoria van Engeland (1840) en de Franse Keizerin Eugénie (1852) in het wit trouwden, raakte het gebruik al snel wijdverbreid in de bemiddelde kringen en in de steden, en met enige vertraging bij de andere sociale lagen en op het platteland. Met het vrijer worden van de zeden veranderde ook de betekenis van het huwelijk, maar de traditie van trouwen in het wit bleef al die tijd overeind. Sommige bruiden geven de voorkeur aan zwart, zodat ze de jurk later nog kunnen gebruiken, of als teken van rouw. Na de Grote Oorlog maakt het zwart plaats voor tussentinten zoals grijs, beige en paars. Die schakeringen zijn dan al in zwang voor tweede huwelijken en voor huwelijken op rijpere leeftijd. Met de decennia worden de conventies minder dwingend. Vandaag kiest men zelf of men het liefst in het wit dan wel in kleur trouwt.

De tentoonstelling ‘Just Married, een geschiedenis van het huwelijk’ is te zien tot 16 april 2017 in het Museum voor Kostuum en Kant in Brussel

http://www.costumeandlacemuseum.brussels/nl